Posted by Dwa lata temu napisaliśmy z dr Adrianem Pyszką z Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach artykuł na temat pomiaru stylów kierowania za pomocą moich narzędzi menedżerskich TransistorsHead.com. Opublikowaliśmy ten artykuł w ramach XXV konferencji “PRZEMYSŁ 4.0 A ZARZĄDZANIE I INŻYNIERIA PRODUKCJI” organizowanej przez Polskie Towarzystwo Zarządzania Produkcją, Polskie Towarzystwo Zarządzania Innowacjami i Komitet Inżynierii Produkcji PAN.
Dlaczego uznaliśmy ten temat za ważny w kontekście automatyzacji pracy menedżera? Otóż style kierowania to jeden z głównych konstruktów myślowych, jakimi opisuje się menedżera i jego pracę. Więcej pisałem na ten temat tutaj:
Style kierowania znane są w literaturze z zarządzania od dziesiątek lat. Rozważania na ten temat mieszczą się w zakresie tematyki przywództwa i roli lidera w zespole. Odwołując się do klasyki zarządzania można wskazać za Stonerem i Wankelem (1994, s. 382) że przywództwo kierownicze to „(…) proces kierowania i wpływania na związaną z zadaniami działalność członków grupy”. W ramach tej definicji pojawiają się trzy istotne kwestie tj. przywództwo wiąże się z ludźmi, przywództwo to nierówny podział władzy między przywódcami i członkami grup, przywódcy nie tylko mogą wydawać polecenia i rozkazy, ale również wpływać na podwładnych (Stoner, Wankel 1994).
W literaturze można znaleźć badania w obszarze przywództwa, które skupiają się na cechach przywódcy i jego zachowaniach pozwalających na skuteczne przywództwo niezależnie od sytuacji. Fleishman, Mumford, Zaccaro i in. (1991) zauważyli, że wspólnym motywem w prawie każdym zidentyfikowanym systemie klasyfikacji stylów kierowania był trend podziału zachowań na jedną z dwóch kategorii: związane z realizacją zadań (tj. skoncentrowane na zadaniu – ang. task-focused) oraz zachowania, które ułatwiają interakcję i/lub rozwój zespołu (tj. skoncentrowany na osobie – ang. person-focused). W takim ujęciu stylów zarządzania przeprowadzono wiele badań empirycznych, opisanych szeroko w literaturze przedmiotu (Albaum, Herche, Murphy 1995; Clear, Dickson 2005; Yeh, Hsieh 2017). W ramach przywództwa zorientowanego na zadania pojawiają się zachowania przywódcze: transakcyjne, inicjowanie struktury i rozpiętość granic (Afsar, Badir, Saeed i in. 2017). W przypadku orientacji na ludzi pojawiają się zachowania przywódcze: transformacyjne, empowermentu, motywacyjne (Afsar, Badir, Saeed i in. 2017).
I ten podział zachowań lidera – zorientowanie na cele i na ludzi – wykorzystaliśmy w naszych badaniach. Jakie kryteria przyjęliśmy i jak możemy zastosować wyniki do automatyzacji pracy menedżera, przeczytaj w kolejnych postach na moim blogu.
Stoner J.A.F., Wankel Ch. [1994], Kierowanie, PWE, Warszawa
Fleishman E.A., Mumford M.D., Zaccaro S.J., Levin K.Y., Korotkin A.L., Hein M.B. [1991], Taxonomic efforts in the description of leader behavior, A synthesis and functional interpretation, “Leadership Quarterly”, nr 4, s. 245-287.
Albaum G., Herche J., Murphy B. [1995], Decision making style influences on the valuation and use of information by managers, „Journal of Marketing Theory and Practice”, nr 3(2), s. 1-19.
Clear F., Dickson K. [2005], Teleworking practice in small and mediumesized firms: management style and worker autonomy, „New Technology, Work and Employment”, nr 20(3), s. 220-233.
Yeh Chung-Huang, Hsieh Ting-Ya [2017], A study on management styles and job satisfaction on employees at Taiwan’s architectural firms, „International Journal of Organizational Innovation”, nr 10(1), s. 185-201.
Afsar B., Badir Y.F., Saeed B.B., Hafeez S. [2017], Transformational and transactional leadership and employee’s entrepreneurial behavior in knowledge–intensive industries, “The International Journal of Human Resource Management”, nr 28(2), s. 307-332.