Posted by W poprzednim wpisie napisałem, że łatwiej jest zarejestrować pracę kierowcy samochodu niż pracę menedżera i dlatego mamy już samochody autonomiczne, a nie możemy sobie kupić Steve’gp Jobsa. Idźmy dalej w naszych rozważaniach i zastanówmy się, jakiej wiedzy oczekujemy o pracy menedżera. Jakie rodzaje wiedzy są przydatne, aby zbudować robota menedżera?
Za J. Barukiem można wymienić kilka aspektów, których wiedza może dotyczyć. Są to aspekty opisane zaimkami pytającymi: co, dlaczego, jak, kto, kiedy, z czego, gdzie, czym? G. Ryle rozróżnia „wiedzę-że” i „wiedzę-jak”. Tę pierwszą określa się albo samym pojęciem wiedzy albo wiedzy teoretycznej. Tę drugą można nazwać umiejętnością albo wiedzą praktyczną.
W literaturze z nauk o zarządzaniu można znaleźć cały szereg publikacji o zarządzaniu wiedzą w organizacji. Proces ten rozumie się jako zarządzanie procesami tworzenia, dystrybucji i upraktycznienia wiedzy w celu zwiększenia efektywności organizacji, zwłaszcza w wymiarze operacyjnym. Można wówczas wyróżnić dwa rodzaje wiedzy: ukrytą (tacit – z ang.) i jawną (explicite – z ang.).
F. Matos i A. Lopes prezentują sposób tworzenia wiedzy ukrytej jako wynik pracy w zespole, ale oparty na kapitale intelektualnym każdego z jego członków oraz odbiorców działań w organizacji. Wiedza jawna powstaje w oparciu o kapitał intelektualny zespołu jako całości oraz procesów, które odbywają się w organizacji. Oba rodzaje wiedzy „rozpostarte” są na kapitale ludzkim i kapitale społecznym organizacji. Wizualizację tworzenia się wiedzy według F. Matos’a i A. Lopes’a przedstawia Rysunek 1.
Rysunek 1. Wiedza jawna i ukryta o czynnościach menedżerskich
Aby menedżer robot mógł działać podobnie jak człowiek, potrzebuje zarówno wiedzy jawnej, jak i ukrytej o organizacji i środowisku, w którym działa. I to jest największe wyzwanie, przed jakim stoimy konstruując robota menedżera. O tym, jak o to osiągnąć, pokażę w kolejnych wpisach.
J. Baruk: Istota wiedzy jako źródła innowacji. Przegląd Organizacji 2008, Nr 7-8, s. 6-7.
G. Ryle: Czym jest umysł? Tłum. W. Marciszewski. Warszawa, PWN, 1970.
F. Matos, A. Lopes, S. Rodrigues, N. Matos: Why Intellectual Capital Management Accreditation is a Tool for Organizational Development? Electronic Journal of Knowledge Management 2010, Vol. 8 (2), s. 235-244.