Posted by O stylach kierowania pisałem już kilka miesięcy temu w kontekście wykorzystania tej koncepcji do zaprojektowania robota menedżera. Przypomnę, że najbardziej znana wśród praktyków jest siatka zarządzania Blake’a i Moutona. Opiera się ona na dwóch wskaźnikach: troska o ludzi i troska o wyniki. W podziale tym wyróżniamy pięć klas stylów zarządzania: zarządzanie zubożone, zarządzanie autorytarne, zarządzanie zorientowane na relacje, zarządzanie zrównoważone i zarządzanie zintegrowane [1]. Jednak nowsza koncepcja stylów zarządzania upraszcza ich znaczenie i wprowadza podział na dwa style zarządzania: partycypacyjny i autorytarny [2].
Szerzej badania na temat stylów kierowania opisałem tutaj:
Razem z dr Adrianem Pyszką z Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach odwróciliśmy rozumowanie i zamiast pytania, czy można zrobić robota menedżera na podstawie stylów kierowania postawiliśmy pytanie, czy za pomocą technologii robota menedżera można zbadać style kierowania menedżera człowieka. Wykorzystaliśmy do tego układ wielkości organizacyjnych:
i narzędzia menedżerskie online TransistorsHead.com (http://transistorshead.com/).
Sformułowaliśmy przy tym dwie hipotezy:
- H1: W silnie ustrukturalizowanym środowisku pracy każdy menedżer zespołu wirtualnego ma taki sam styl kierowania.
- H2: W silnie ustrukturalizowanym środowisku pracy styl kierowania menedżera zespołu wirtualnego nie ulega zmianie.
Przeprowadziliśmy badanie metodą obserwacji nieuczestniczącej w dniach 29-30 czerwca 2021 roku, która trwała 36 godzin. Grupę uczestników obserwacji stanowiło 6 studentów 2 stopnia Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, pracujących w dwóch zespołach wirtualnych, z których każdy miał wyznaczoną rolę menedżera zespołu. Studenci posiadali podstawowe kompetencje z technik menedżerskich, nabyte podczas kursów „Techniki menedżerskie” i „Biznesplan”. Obie grupy otrzymały to samo zadanie, które polegało na zaprojektowaniu programu rozrywkowego w formacie Talent Show na kanale YT. Uczestnicy mogli pracować w dowolnej porze pomiędzy godziną 9.00 pierwszego dnia i godziną 21.00 drugiego dnia obserwacji. W czasie zadania studenci wykorzystywali 8 narzędzi menedżerskich online na platformie TransistorsHead.com oraz narzędzie do komunikacji MS Teams.
Jakie wyniki uzyskaliśmy?
Hipoteza H1 okazała się prawdziwa. Rozkład czasu czynności nastawionych na zadania i relacje był prawie identyczny u obu menedżerów. W obu przypadkach styl kierowania można było nazwać autokratycznym z tendencją dążenia do zrównoważonego [1], gdyż u menedżera nr 1 udział czasu poświęconego na czynności nastawione na zadania wyniósł 66,90%, a na relacje jedynie 33,10%. U menedżera nr 2 odpowiednio 62,36% i 37,64%.
Natomiast hipoteza H2 okazała się fałszywa, gdyż styl kierowania podczas trwania badania u obu menedżerów zmieniał się dość znacznie. Zmiany te były gwałtowne i czasem nawet dość zaskakujące. Dodatkowo zmiany stylu kierowania miały zupełnie inny przebieg u obu menedżerów. Pokażę to w kolejnym wpisie na blogu i wtedy zastanowimy się, czy roboty menedżerowie będą mieć inne style kierowania i od czego to będzie zależało.
Jeśli chcesz poznać wszystkie wyniki z przeprowadzonego przez nas badania, przeczytaj ten artykuł:
41. Flak, O., Pyszka, A., Pomiar stylów kierowania według Blake’a i Mouton w zespołach wirtualnych
[1]
Blake, R.R. & Mouton, J.S., (1965). International managerial Grids. Training Directors Journal, 19(5), 8-23.
[2]
Jago, G., (2017). A contrarian view: Culture and participative management. European Management Journal, 35(5), 645-650.