Gdy byłem nastolatkiem, konstruowałem roboty z klocków LEGO, a moim sztandarowym projektem była ręka, ruchoma w miejscu nadgarstka i z ruszającymi się palcami. Mogłem nią pochwycić piłkę albo butelkę, ale miałem problemy ze sterowaniem silniczkami i precyzją ruchów. To były czasy układów cyfrowych TTL, a nie zestawów Arduino. Jednak było coś fascynującego i jednocześnie bardzo tajemniczego w kopiowaniu natury, nawet za pomocą klocków. Potem zająłem się zarzadzaniem zespołem, technikami menedżerskimi i zadałem sobie pytanie, co zrobić, żeby móc zbudować robota
Continue reading
